راهکارهای برخورد با خشونت در دنیای کودکان

تربیت و پرورش کودک یک شغل بسیار مقدس و صد البته دشواراست  . بی تردید همه ما برای پدر و یا مادری خوب بودن تلاش می کنیم .ولی دنیای امروز با تمام پیچیدگی هایش هر روز پر از اتفاقاتیست که درکش برای بچه ها و توضیحش برای والدین کمی سخت بنظر می رسد .
تحقیقات نشان می دهد که بچه ها بخصوص در سنین 8 تا 12 سال دوست دارند که با والدینشان در مورد مسایل پیچیده روزمره صحبت کنند .در حقیقت کودکانی که خیلی زود گفتگو با والدین را شروع کرده اند بیشتر از دیگران مایلند که درنوجوانی و بزرگسالی نیزبرای گفتگو باز به سراغ  والدین بیایند .
بچه ها گاهی خواه یا ناخواه در معرض شنیدن و حتی مقابله با اتفاقات خشن قرار می گیرند که گاهی این اتفاقات قبل از اینکه کودک قادر به درک مسایل باشد رخ می دهد .اما باز هم امیدی هست .زیرا والدین این شانس استثنایی را دارند که خیلی زود در مورد این موضوعات با بچه ها صحبت کنند .

حتی در این موقعیت های پیچیده والدین از شانس تربیت کودکان سالم ، با اعتماد به نفس لازم و در امنیت را برخوردارند .والدین می توانند کودکانی تربیت کنند که قادر به حل مسایل در آرامش بوده و تصمیمات درستی برای محافظت از خود بگیرند .
والدین باید با بچه ها صحبت کنند و از این طریق در یادگیری اطلاعات صحیح و درونی کردن ارزش هایی که مدنظر دارند به بچه ها کمک کنند .والدین باید منبع اطلاعاتی  دانا ، قابل اعتماد و ثابت قدم برای کودکان باشند .

یک بحث آزاد راه بیاندازید.
بسیار مهم است که شما با کودک صادقانه و واضح و آشکار صحبت کنید . با کودک به قدری حامیانه و صمیمانه رفتار کنید که او به راحتی و بدون هیچ واهمه ای از نتایج ، هر سوالی در هر موردی را بپرسد .به پرسش های کودکان پاسخ های مستقیم بدهید در غیر اینصورت ممکن است کودک برداشت های خودش را داشته باشد که بسیار وهیم تر از پاسخ های روشن و شفاف شما باشد .اگر پاسخ را نمی دانید به او نشان دهید که می توانید با هم به دنبال پاسخ بگردید .از موضوعات روزمره به عنوان فرصتی برای باز کردن بحث استفاده کنید . بهترین بحث و گفتگوهای شما زمانی رخ می دهد که اصلا انتظارش را نداشته اید . به یاد داشته باشید که گاهی کودکان با یک بحث به اطلاعات دلخواهشان نمی رسند و شما باید بارها و بارها در یک مورد گفتگو کنید .

آنها را به گفتگو تشویق کنید .
وقتی کودکان در مورد احساساتشان صحبت می کنند احساس بهتری دارند .با این کار حس می کنند که در مقابله با ترس هایشان تنها نیستند و در عین حال احساس رهایی می کنند .اگر شما فکر می کنید که موضوعی خشن فرزند نوجوان شما را آزرده ساخته است می توانید با این جمله شروع کنید : این فیلمی که دیدیم کمی مرا ترساند .تو چی فکر می کنی ؟و ببینید که مکالمه به کجا ختم می شود .اگر کودک شما افسرده ، عصبانی و یا رنجیده به نظر می رسد خیلی مهم است که به او بفهمانید خیلی دوستش دارید و او را تشویق کنید در مورد اتفاقی که افتاده صحبت کند . چه او خشونت گر و یا قربانی خشونت باشد شما باید فضای امنی برایش آماده کنید تا راحت تر احساساتش را بیان کند .

رسانه را کنترل کنید .
در طول سالیان بسیاری از متخصصان به این نتیجه رسیده اند که خشونت فراوان در رسانه می تواند برای بچه ها خطر ساز باشد . مطالعات نشان می دهد که تماشای خشونت زیاد چه در تلویزیون و یا چه در بازی های کامپیوتری بچه ها را نسبت به خشونت بی حس می کند  ( آنها نسبت به خشونت بی تفاوت می شوند )و حتی باعث می شود خود آنها هم خشن تر رفتار کنند .  به نوع بازی و یا برنامه ای که کودک می بیند بیشتر و دقیق تر توجه کنید .موسیقی ، فیلم ، برنامه و کارتون و بازی های مناسب او را بیابید .سعی کنید برنامه های تلویزیون را همراه او تماشا کنید . هنگام بازی کنار او بنشینید . در مورد چیزهایی که می بینید با او صحبت کنید .آنها را تشویق کنید که در مورد چیزهایی که می بینند ، می شنوند و بازی می کنند فکر کنند و ببینند چگونه می توانند آنها را تغییر دهند و طور دیگری کنترل کنند . به آنها بفهمانید که چرا صحنه های خشن شما را آزرده می سازند .برای مثال به پسر نه ساله خود بگویید " خشونت برای من خنده دار نیست .در زندگی واقعی کسی که تیر می خورد خانواده دارد و خیلی غم انگیز است وقتی می بینی اتفاق بدی برای مردم می افتد ." تماشا کردن خبرها و برنامه ها با بچه این فرصت را به شما می دهد که در مورد مسایلی از قبیل جنگ  و عواقب آن نیز با او گفتگو کنید .

از ترس های کودکان آگاه شوید و به آنها حس امنیت بدهید .
کودکانی که خشونت را تجربه کرده اند و یا شاهد آن بوده اند به اندازه همان هایی که خشونت را در تلویزیون و یا بازی ها مشاهده کرده اند دچار ترس و اضطراب می شوند .به همین دلیل فهماندن این مسئله که دنیای شخصی کودک بسیار امن است حایز اهمیت می باشد .به کودک 7 یا 8 ساله خود اینچنین بگویید : " می دانم که تو خیلی ترسیده ای من تمام سعیمو می کنم که تو احساس امنیت کنی ".

موضع خود را مشخص کنید .
والدین باید در مورد ارزش هایی که می خواهند به کودک بیاموزند مصر و شفاف باشند . هرگز در برابر این جمله کودکان که دیگران هم اینکار را انجام می دهند تسلیم نشوید .اگر شما تشخیص می دهید یک برنامه خشن و نامناسب است حتما آن را حذف کنید .این کار نه تنها حق شماست بلکه مسئولیت شما نیز می باشد . پس بگویید " من از پیامی که این بازی می فرستد خوشم نمی آید .می دانم که در خانه دوستت این بازی را انجام می دهند ولی من دلم نمی خواهد در خانه ما این بازی انجام شود ."

رفتار خود را کنترل کنید .
وقتی صحبت از رفتار به میان می آید بهتر است بدانیم که بچه ها معمولا والدین خود را تقلید و تعقیب می کنند. به همین دلیل است که نحوه رویارویی شما با مشکلات از اهمیت زیادی برخوردار است .آیا شما هم از خشونت برای برقراری نظم استفاده می کنید . آیا وقتی عصبانی هستید  فریاد می زنید و یا از نیروی فیزیکی کمک می گیرید؟؟؟ اگر می خواهید کودک شما از خشونت بپرهیزد شما باید الگوی خوبی برای او باشید .

با توجه به رفتار کودک در قبال دیگران قوانین وضع کنید .
به کودک بفهمانید که سر به سر گذاشتن می تواند منجر به درگیری شود و بازی ها و شوخی های بد ممکن است از کنترل خارج شود .اگر دیدید کودک با کودک دیگری درگیر شده است و یا او را می زند ، اول به او تایم اوت بدهید تا آرام شود وسپس از او بپرسید که چرا اینکار را کرده است .خیلی محکم و قاطع به او بگویید که کتک زدن ممنوع است و به او یاد بدهید که چگونه مشکلش را در آرامش و صلح حل کنید .

جلسات خانوادگی برگزار کنید .
جلسات خانوادگی منظم فضای مناسبی را برای ما و فرزندانمان مهیا می کند تا انتقادات و نظراتمان را بیان کنیم . فقط دقت داشته باشید که در این جلسات همه شانس صحبت کردن را داشته باشند .از این جلسات برای تثبیت و آموزش مهارت های حل مسئله و مذاکره استفاده کنید .

قوانین سرسختانه برای استفاده از سلاح وضع کنید .
برای کودک توضیح دهید که سلاح واقعی و چاقو بسیار خطرناک هستند و می توانند باعث مجروح و کشته شدن افراد شوند .به او بگویید " می دانم که در کارتون ها و بازی هایی که می کنی افراد به هم شلیک می کنند .و هرگز اتفاقی هم برایشان نمی افتد حتی مجروح هم نمی شوند ولی در زندگی واقعی اینگونه نیست .کسی که مورد خشونت قرار می گیرد یا زخمی می شود و یا کشته می شود ."

درمورد گروه ها و دسته ها صحبت کنید .
گروه ها و دسته ها معمولا نتیجه جستجوی جوانان برای حمایت و حس تعلق هستند . اما زمانی که پذیرش در آن گروه ها به دلیل یک رفتار منفی و غیر اجتماعی باشد بسیار خطرناک می شوند .اگرفکر میکنید که کودک شما ممکن است به گروه خاصی بپیوندد( بچه ها حتی در مدرسه گروه هایی تشکیل می دهند که عضو بودن در آنها ویژگی های خاصی می طلبد ) حتما راجع به آن با او صحبت کنید. به او بگویید که این گروهها معمولا مشکلاتشان را با قلدری و خشونت حل می کنند واین یعنی ممکن است بچه ها در این گروه ها مجروح و یا حتی کشته شوند .در حقیقت بچه های با هوش دوستانی پیدا می کنند که با آنها اوقات خوب و شادی داشته باشند و در ضمن این دوستان  آنها را در موقعیت خطر قرار ندهند.

با دیگر والدین گفتگو کنید .
با والدین دوستان کودکتان در مورد برنامه ها و بازی هایی که کودکان می بینند صحبت کنید و از آنها هم بخواهید که کودکان را در معرض خشونت قرار ندهند . در دادن پیام ضد خشونت حتی به خانواده های دیگر تردید نکنید .

به پسرها توجه ویژه داشته باشید .
بیشتر پسرها حرکت ( اکشن ) را دوست دارند .ولی دلیلی ندارد تمام حرکت ها به خشونت ختم شود .والدین باید بین این دو تمایز ایجاد کرده و به پسر ها در داشتن رفتار درست کمک کنند . برای تخلیه انرژی راه هایی سالم و امن بیابید .و به یاد داشته باشید که صحبت در مورد خشونت برای دخترها و پسرها باید متفاوت باشد .پسرها احتمالا برای بیان احساسات واقعی خود خجالت می کشند .به جای اینکه برای صحبت جایی بنشینید بهتر است هنگام انجام یک فعالیت دلخواه او سر صحبت را باز کنید .احساس امنیت او را در این گفتگو بالا ببرید .و هر زمان که او خواست صحبت کند حتی اگراز نظر شما زمان مناسبی نیست ، گوش شنوای او باشید .

از مدرسه هم بخواهید که به شما بپیوندند.
آیا مدرسه کودک شما هم فعالیت های ضد خشونت  انجام می دهد ؟ از مدرسه برنامه های برخورد با خشونت و آموزش حل مسئله در صلح و آرامش را بخواهید .

حمایت و اطلاعات اضافی بگیرید .
امیدوارم که این اطلاعات مفید باشد ولی در صورت نیاز فراموش نکنید که می توانید از روانشناس ، معلم و یا نیروی متخصص کمک بگیرید.
منبع : childrenNow.com
ترجمه : دست سبز