برو اول

عصبانیت

عصبانیت

چه چیزی باعث عصبانیت می شود ؟
همه عصبانیت را تجربه می کنند .عصبانیت یک واکنش طبیعی به اضطراب ،استرس و افسردگی می باشد .این اتفاق می تواند حتی در کودکان 3 یا 4 ماهه هم رخ دهد . عصبانیت می تواند درکودکان نوپا خودش را نشان دهد .زیرا این کودکان گاهی احساسات خود را با طغیان و اعمال خشن بیان می کنند .اما به مرور که کودکان بزرگ می شوند یاد می گیرند تا با اضطراب و سردرگمی های روزانه مقابله کنند .آنها همچنین می آموزند که عصبانیت خود را به شکل های قابل قبول بیان کنند .بعضی عصبانیت ها مفید هستند .برای مثال ، اگر عصبانیت بدرستی بیان شود می تواند این پیام را به دیگران بدهد که " تمامش کن .من اینکار را دوست ندارم ." عصبانیت همچنین باعث برانگیختن انگیزه ها برای غلبه بر مشکلات و دستیابی به اهداف می شود . مثبت یا منفی بودن عصبانیت کودک به روش کنترل آن بستگی دارد .
وقتی کودکان مهارت های لازم برای کنترل عصبانیت را ندارند ، رفتارهای خشن از خود نشان می دهند .معمولا این اعمال خشونت آمیز بعد از عصبانیت است که والدین ، مراقبان و کارکنان مدرسه را نگران می کند .یادگیری کنترل عصبانیت در واقع گسترش مهارت های اجتماعی و احساسی جهت آرام شدن و داشتن راهکارهایی برای بیان درست حس عصبانیت است .این یعنی که کودکان باید به جای انجام رفتارهای عصبی از کلمات برای بیان احساسات و ایجاد ارتباط استفاده کنند .والدین و کارکنان مدرسه نقش مهمی در کمک به بچه ها در کنترل موثر عصبانیت دارند .
تفاوت در استفاده بچه ها ازعصبانیت 
قبل از اینکه بچه ها به مدرسه بروند یاد گرفته اند که انجام اعمال عصبی و خشونت آمیز رفتار درستی نیست .آنها همچنین استراتژی هایی برای کنترل عصبانیت را آموخته اند مثلا می دانند که بهتر است قبل از هر کاری تا 10 بشمارند .و یا از یک بزرگتر برای حل مشکل خود کمک بگیرند .اینها استراتژی های مثبتیست که  به کودکان کمک می کند تا احساس عصبانیت خود را کنترل کرده و مهارتهای ایجاد روابط موثر را کسب کنند .
بعضی بچه ها برای کنترل حس عصبانیت از آن موقعیت و یا فردی که موجب عصبانیت آنها می شموند فاصله می گیرند .این بچه ها اغلب قادر به کسب مهارت های موثر ولازم برای ایجاد ارتباط با دیگران و رویارویی با مشکلات نیستند و این مسئله می تواند در سال های بعدی برای آنها مشکل ساز می شود .بعضی بچه ها هم احتمالا روش ها و یا استراتژی هایی برای مقابله با عصبانیت دارند و برخی دیگر نیز رفتارهای خشونت آمیز از خود نشان می دهند  .بچه هایی که مشکلات عصبانیت دارند معمولا از طرف بچه های دیگر رانده می شوند . طرد شدن از طرف دیگران آنها را عصبانی تر هم می کند . این مسئله باعث ایجاد یک الگو می شود الگویی که به پاسخ به کارهای دیگران حتی رفتارهای غیر عمدی به رفتارهای عصبی ختم می شود .برای مثال وقتی کسی به او می خورد بدون اینکه با خود فکر کند ممکن است فقط تصادفی در کار باشد بلا فاصله واکنشی عصبی از خود نشان می دهد .
روش های مختلفی که بچه ها جهت کنترل عصبانیت بکار می برند تحت تاثیر ترکیبی از خصوصیات شخصی ، مقدار استرسی که بچه و خانواده تحت فشار آن هستند و فرصت های قابل دسترسی در خانه و مدرسه برای یادگیری برخورد با احساسات است .به نظرمی رسد بعضی بچه ها از کودکی (از وقتی خیلی کوچک هستند) واکنش زیادی به اضطراب نشان می دهند و زمان زیادی نیاز دارند تا به آرامش برسند .این بچه ها به کمک بیشتری برای یادگیری مهارت های کنترل عصبانیت دارند .برخی از بچه ها هم راه های برخورد با عصبانیت را نمی دانند زیرا از نظر خانواده آنها ، عصبانیت غیر قابل قبول است .در ضمن بچه ها بسیاری از رفتارها و واکنش ها را از طریق مشاهده بزرگترها از جمله والدین ، معلم و دیگر افراد جامعه یاد می گیرند . اگر بزرگترها خیلی سریع عصبانی  شوند و زود از کوره در بروند و یا تربیت بی ثبات و خیلی سخت گیرانه ای در پیش گیرند معمولا بچه ها بیشتر به سمت رفتارهای خشن و عصبی سوق پیدا می کنند .تحقیقات نشان می دهد که بچه ها درسن 2 سالگی گرایش بیشتری به عصبانیت فیزیکی دارند و زمانیکه مهارت های گفتاری و تفکری آنها پیشرفت  کند از مقدار عصبانیت آنها کاسته می شود . اما متاسفانه در برخی بچه های پیش دبستانی این عصبانیت هنوز دیده می شود .این کودکان به کمکی حرفه ای برای غلبه بر عصبانیت و جلوگیری از رفتارهایی که می تواند هر روز بدتر شود نیازمندند .
نوزادان ، نوپاها و بچه های پیش دبستانی معمولا هنگام ایجاد تعادل بین رفتارها و احسساتشان دچار طغیان  می شوند .کمک به آنها برای برقراری تعادل  "خود تعدیلی " نامیده می شود (self-regulation).
بچه های دبستانی معمولا از احساسات خود ، آگاه هستند و می توانند آگاهانه به تشخیص حس عصبانیت و مقابله و کنترل آن بپردازند ..از طریق تربیت مثبت این بچه ها هم می توانند آرام شده و آرام بمانند .

در ادامه بخوانید : پیشنهادهایی برای والدین در برخورد با عصبانیت کودکان 

منبع : kidsmatter.edu.aue

ترجمه : دست سبز