کودکان و اضطراب جدایی

کودکان و اضطراب جدایی

تقریبا تمام بچه ها اضطراب جدایی را تحمل می کنند .این مطالب به شما می گوید چگونه به او کمک کنید.
نویسنده : آندریا باربالیچ 

فرزند نه ساله شما آرام نشسته و با اسباب بازیش بازی می کند تازمانی که تلفن زنگ می زندو شما مجبور به ترک اتاق می شوید.به محض اینکه اتاق را ترک می کنید ، کودک شروع به گریه می کند.شما که به اتاق بر می گردید گریه او هم متوقف می شود.
در اینصورت کودک شما اضطراب جدایی دارد – مرحله ای طبیعی در رشد کودک که بین 10 یا 18 ماهگی اتفاق می افتد و معمولا تا 2 سالگی ادامه می یابد-.این اضطراب گاهی وقتی کودک بزرگتر می شود باز می گردد.برای مثال زمانی که کودک به بیش دبستان می رود.
نشانه ها و دلایل ها 
نشانه های معمول شامل گریه ، نق نق کردن و اظهار خشم هنگام جدا شدن از مادر است .این کودک به راحتی با دیگر بزرگسالن آرام نمی شود.
دلیل
در 10 ماهگی کودکان یک نوع وابستگی سالم نسبت به مراقب خود پیدا می کنند.و این حالات میتواند هنگام جدایی باعث ایجاد اضطراب شود.در 2 سالگی کودک قادر خواهد بود تا درک کند که اگر والدینش او را ترک می کنند دوباره باز خواهند گشت.
کمک به بچه ها برای مقابله با این حس 
داچل باسمن روانشناس بالینی در انستیتو بیماریهای روحی و اضطرب درنیویورک می گوید: داشتن نظم و برنامه می تواند به شما کمک کند .او پیشنهاد می کند :

• با کودک بازی کنید.از آغاز کودکی بازیهایی مثل قایم موشک می تواند به کودک بیاموزد که جدایی موقت است .شما همچنین می توانید اسباب بازیها را قایم کنید و از کودک بخواهید آنها را پیدا کند .
• برایش توضیح دهید که چه اتفاقی می افتد.با کودک با لحنی آرام و محبت آمیز صحبت کنید."من اکنون می روم ولی بزودی برمی گردم .ما برای شام بیرون می رویم ولی باز خواهیم گشت.تو امروز به دیدار دوستت خواهی رفت ."
• برای او الگو شوید .اگر خود شما هم اضطراب دارید ، باید تا حد امکان آرام بمانید .شما نباید این پیام را به او منتقل کنید که او نمی تواند از پس این قضیه برآید.سعی کنید از این جمله ها بگویید : " من می دانم که تو ممکن است ناراحت شوی ، تو را می فهمم .ولی مطمئنم به تو هم خوش خواهد گذشت .می دانم که دلت می خواهد مامان بماند ولی من باید بروم" .یا " تو امروز به مدرسه می روی و ساعات خوبی در آنجا خواهی داشت و بعد از مدتی ما همدیگر را می بینیم ."
• واقعیت را به او بگویید.دوست دارید که کودکتان به شما اعتماد کند ؟ پس هرگز به او دروغ نگویید.مثلا به او نگویید به حمام می روم در حالی که قرار است چند ساعتی بیرون بروید .هیچ وقت جیم نشوید.
• سریع عمل کنید .طول دادن جدایی فقط قضیه را برای هردوی شما پراسترس تر می سازد .در اکثر مواقع کودک چند دقیقه بعد از خروج شما آرام می شود .پس مهربان ، با محبت وسریع خانه را ترک کنید.
• احساس گناه نکنید.ممکن است کار اصلی شما والد بودن باشد ولی شما باید مراقب همسر و خودتان هم باشید. شما حق دارید که سرکار ، سینما یا رستوران بروید و یا در اتاقی تنها کتاب بخوانید.این کارها به کودک شما صدمه نمی زند ، پس از انجام آنها احساس بدی نداشته باشید.

چه موقع باید نگران باشیم ؟

اکثر اضطراب های جدایی طبیعی بوده و به خودی خود رفع می شوند .ولی اگر رفع نشوند ممکن است اختلال اضطراب جدایی اتفاق بیافتد که در 4 تا 5 درصد کودکان و بزرگتر ها دیده می شود.این اختلال ممکن است به توانایی کودک در مدرسه رفتن ، لذت بردن و دوست پیدا کردن صدمه بزند.علایم هشداردهنده از این قرارند: 

• امتناع ازرفتن به مدرسه 
• داشتن مشکل در تنها خوابیدن 
• اضطراب شدید هنگام جدایی 
• شکایت از سردردو شکم درد 
• شکایت از کابوس های جدایی 
   لازم نیست که تمام این علائم در کودک دیده شود تا ثابت شود که او این اختلال را دارد .پس اگر حتی یکی از این علایم را در کودک بالای 4یا 5 سال دیدید با روانشناس خود صحبت کنید.زمانی که تشخیص قطعی داده شود روش های بسیار خوبی برای کمک در مقابله با این مشکل وجود دارد.این درمان ها مقابله با ترس در یک روش سیستماتیک با استفاده از حمایت کافی می باشند .زمان بسیار مهم است .هر چه زودتر به حل مسئله بپردازید زودتر نتیجه می گیرید.